Toen de oorlog uitbrak, was ik vier jaar. Toen de deportaties begonnen, in 1942, besloot mijn vader om via Parijs naar Engeland te vluchten. Vlakbij Parijs werd hij doodgeschoten.
"Toen de oorlog uitbrak, was ik vier jaar. Aan het begin van de oorlog konden mijn broertje en ik nog wel achter het huis in de zandbak spelen. Op straat was het al lang onveilig. Het verdriet begon eigenlijk al toen we ons moesten laten registreren als Joden. We moesten zelfs voor de ster betalen.
Toen de deportaties begonnen, in 1942, besloot mijn vader om via Parijs naar Engeland te vluchten. Vanuit Parijs schreef hij in augustus nog een brief waaruit blijkt, dat hij voorvoelde dat het mis zou gaan. Vlakbij Parijs werd hij doodgeschoten. De brief kregen we pas na de oorlog.
Mijn moeder overleefde de oorlog. Dit is haar vervalste persoonsbewijs en het restant van haar echte persoonsbewijs. In oktober 1944 maakte mijn moeder de bevrijding van Zuid-Nederland mee.
Na de bevrijding ging mijn moeder op zoek naar mij en mijn broer. Uiteindelijk vond ze ons op verschillende onderduikadressen in Brabant en Limburg terug. De foto van mij en mijn broer op de brug van Veghel is gemaakt toen we elkaar net weer hadden teruggevonden."