Ik was zes jaar toen de oorlog begon. Er waren vaak vijf of zes Jehova’s getuigen bij ons in huis ondergedoken.
Ik was zes jaar toen de oorlog begon. Op deze foto uit 1940 of 1941 zijn mijn broertje en ik te zien. In die tijd waren vaak vijf of zes Jehova’s getuigen bij ons in huis ondergedoken.
Bij de 50-jarige herdenking van de bevrijding besloot ik mijn verhaal te vertellen. Al die tijd heb ik er nooit over gesproken, maar ik wilde niet dat de oorlog onder tafel zou worden geschoven. Ik maakte deze merklap, waarin elk symbool een betekenis heeft.
Links boven is een levensboom te zien. Daaronder is de gevangenis in Zwolle, het Spinhuis, waar mijn vader en moeder vijf en een halve maand gevangen zaten. Een keer mocht ik mijn moeder bezoeken. Mijn vader werkte daar in de keuken en had in de gaten dat er bezoek kwam voor zijn vrouw. Toen hij mij zag, gaf hij mij een appel die ik gauw in mijn onderbroek verstopte.
De druiventrossen staan voor het leven, de donkere zijn de gevangenisjaren.
In het midden links zie je mijn broertje. Hij werd in 1937 geboren en ik in 1934. Daarnaast staat het logo van de Stichting ’40-’45, die me erg heeft geholpen. In het midden rechts staat ons speelgoed, dat uit huis werd weggehaald. Links onder is de toren van Zwolle, waar ik vier en een half jaar vanuit mijn dakraam op uitkeek. Het weeshuis in Zwolle waar ik samen met mijn broertje woonde, zie je midden onder.