Ik was negen toen de oorlog begon. Binnen de Jeugdstorm waren veel regels waaraan je je moest houden. De verjaardag van Hitler vierden we in Concertgebouw.
Ik was negen toen de oorlog begon. Binnen de Jeugdstorm waren veel regels waaraan je je moest houden.
In een schriftje moesten we onder andere opschrijven welke straffen we konden verwachten als we de regels overtraden.
Er werd ook regelmatig een beroep gedaan op kameraadschap en offervaardigheid, zoals blijkt uit deze oproep om kleren te geven aan kinderen die bijna geen warme kleding meer hadden.
In het Haarlems concertgebouw
De verjaardag van Hitler vierden we in het Concertgebouw. Ik vond het fijn om dingen samen te doen. In 1943 ging ik mee op kamp naar Oisterwijk. Ik deed mee aan een toneelstukje over de Bloeimaand.
Aan het boek 'Jeugd in de Branding" bewaar in nare herinneringen. Het heeft een vreselijk indoctrinerende, nationaal socialistische strekking. Ik wil het nooit meer lezen.
Een citaat uit het boek:
Frank fietste woedend door. "O, dat vervloekte atelier met die jodinnen, daar zullen ze haar wel even grondig verknoeien en vervreemden van alle rasbewustzijn,” siste hij tusschen zijn tanden. In zijn verbeelding zag hij de blonde, typische Germaansche Paula tusschen die volksvreemde elementen zitten naaien, lachen en praten. Deze gedachte kwam hem ondraaglijk voor en ineens bemerkte hij, dat een gevoel van misselijkheid zich van hem had meester gemaakt …
De boodschap komt aan het einde van het boek: Als Hans, de broer van Paula, gesneuveld is aan het Oostfront en Frank in een hospitaal ligt, ziet Paula in dat ze alles bij het verkeerde eind had en 'bekeert' ze zich tot het gedachtengoed van de N.S.B. Haar moeder streelt vervolgens Paula's hand die na deze beslissing nog beeft van emotie.
Een muts en speldjes waar het symbool van de Jeugdstorm, de stormmeeuw, op te zien is.