Tussen 1890 en 1920 was er veel beweging in de wereld. De industrialisatie was in volle gang en grote wereldtentoonstellingen lieten miljoenen mensen kennis maken met technische verworvenheden en bijzondere kunst uit verre oorden.
Er was een nieuwe groep mensen met veel geld, die zich net als adel en kerk wilde omringen met kunst.
Tegelijkertijd kwamen arbeiders in opstand tegen de slechte werkomstandigheden, werd er gestreden voor vrouwenkiesrecht, kwam de reformbeweging op gang en werd er nagedacht over de relatie mens en natuur en nieuwe samenlevingsvormen. Kunstenaars probeerden de wereld niet alleen mooier, maar ook beter te maken. Zo lieten zij zich inspireren door nieuwe levensbeschouwingen als theosofie en antroposofie. Allemaal zaken waar veel Art Nouveau- kunstenaars mee bezig waren, zoals Chris Lebeau, Jan Toorop, Richard Roland Holst, Karel de Bazel en Johan Thorn Prikker. William Morris, oprichter van de Engelse Arts and Crafts movement, kan beschouwd worden als hun grote leermeester.